Ang kahalagahan ng pagkikita ng Guru at mga lalaking nakatuon sa Guru ay walang limitasyon. Dahil sa malalim na pagmamahal sa puso ng Sikh ng Guru, ang liwanag na banal pagkatapos ay kumikinang sa kanya.
Nang makita ang kagandahan ng Tunay na Guru, ang Kanyang anyo, kulay at larawan ng Kanyang bawat paa, ang mga mata ng taong mapagmahal sa Guru ay namangha. Nagdudulot din ito ng pananabik sa kanyang isipan na makita at makita ang Tunay na Guru.
Sa pamamagitan ng hindi mauubos na pagsasanay ng pagmumuni-muni sa mga salita ni Guru, isang malambot at malambing na himig ng hindi natunog na musika ang lumilitaw sa mystical ikasampung pinto. Ang palagiang pagdinig nito ay nagdudulot sa kanya upang manatili sa isang estado ng kawalan ng ulirat.
Sa pamamagitan ng pagtutuon ng kanyang paningin sa Tunay na Guru at pagpapanatiling abala ang isip sa mga turo at sermon ng Guru, natatamo niya ang isang estado ng perpekto at kumpletong pamumulaklak. (284)