Ang itim na bubuyog na tulad ng pag-iisip ng isang taong nakatuon sa Guru na nakakabit sa kongregasyon ng mga banal na tao, ay tinatalikuran ang pagmamataas at kaakuhan na parang gubat ng mga kawayan. Nag-iiwan siya ng attachment at infatuations. Hinahangaan ng mala-lotus na mga paa ng Tunay na Guru,
Nang makita ang pinakamagandang anyo ng Tunay na Guru, ang kanyang mga mata ay namangha. Nakikinig sa kasiya-siya at kaakit-akit na mga tala ng mga salita ni Guru, ang kanyang mga tainga ay nakakaramdam ng kalmado at tahimik.
Ninamnam ang matamis na alabok na parang elixir ng mga paa ng Tunay na Guru, ang dila ay nagtatamasa ng kakaibang kaligayahan at kasiyahan. Ang mga butas ng ilong ay namangha sa matamis na amoy ng alikabok na iyon ng Tunay na Guru.
Nararanasan ang kalmado at lambing ng matamis na amoy ng mga banal na paa ng Tunay na Guru, ang lahat ng mga paa ng katawan ay nagiging matatag. Ang isip ng itim na pukyutan ay hindi gumagala saanman at nananatiling nakakabit ng mala-lotus na mga paa. (335)