Isang madamdaming babae (debotong Sikh) na humiwalay sa kanyang minamahal na True Guru ay sumulat ng liham sa kanyang minamahal na nagsasabi na ang kanyang paghihiwalay at mahabang pagkakahiwalay ay nagpaputi sa kanyang kutis habang ang kanyang mga paa ay nawawalan ng lakas hanggang sa magkahiwalay.
Isinulat ng hiwalay na babae ang kalagayan ng kanyang pagkabalisa at ang hapdi na kanyang dinadala. Siya ay umiiyak na ang kanyang paghihiwalay ay halos naging itim ang kulay ng kanyang balat.
Umiiyak mula sa kaibuturan ng kanyang puso, isinulat ng humiwalay na babae na dahil sa hirap ng pagdadala ng paghihiwalay, pati ang dibdib ng panulat na kanyang sinusulatan ay nabibitak.
Bumuntong-hininga at nananaghoy, ipinahayag niya ang kanyang pagkabalisa at nagtanong kung paano mabubuhay ang sinuman kung ang sandata ng paghihiwalay ay tumagos nang malalim sa kanyang puso. (210)