ਬਿਰਹੇ ਤੋਂ ਵਿਜੋਗ ਵਿਛੋੜੇ ਦੇ ਰੋਗ ਨਾਲ ਸੇਤ ਚਿਟਾ ਫੱਕ ਰੰਗ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕ੍ਰਿਤਾਸ ਕਾਗਜ ਵਰਗਾ ਟੁਕੜੇ ਟੁਕੜੇ ਹੋਏ ਜਿਸ ਉਪਰ ਪਰਦੇਸੋਂ ਪਤ੍ਰਿਕਾ ਲਿਖੀਦੀ ਹੈ।
ਬਿਰਹੇ ਤੋਂ ਉਤਪੰਨ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਸੰਤਾਪ ਰੂਪ ਅਗਨੀ ਕਰ ਕੇ ਸਵਾਨੀ+ਮਾਸ ਮਾਸਵਾਨੀ ਸ੍ਯਾਹੀ ਵਰਗਾ ਕ੍ਰਿਸਨ ਕਾਲਾ ਧੂਸਰ ਰੂਪ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਸ੍ਯਾਹੀ ਨਾਲ ਬਿਰਹੇ ਦੀ ਗ੍ਰਸੀ ਹੋਈ ਬਿਰਹਨੀ ਇਸਤ੍ਰੀ ਅਪਣੇ ਭੇਖ ਵੇਸ ਦਸ਼ਾ ਤੇ ਅਤੇ ਬਿਖਮ ਸੰਦੇਸ ਦੁਖ ਭਰੇ ਸੁਨੇਹੇ ਲਿਖਿਆ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਬਿਰਹੇ ਤੋਂ ਉਪਜੇ ਹੋਏ ਵਿਛੋੜੇ ਰੂਪ ਕਾਰਣ ਐਉਂ ਛਾਤੀ ਫਟ ਫਟ ਪੈਂਦੀ ਹੈ ਜੀਕੂੰ ਕਿ ਲਿੱਖਨ ਦਾ ਮੂੰਹ ਫਟਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤੇ ਓਕੂੰ ਹੀ ਆਤਮ ਅਵੇਸ ਤੇ ਦਿਲ ਦਿਆਂ ਉਬਾਲਾਂ ਨਾਲ, ਅਰਥਾਤ ਮਨ ਦੀ ਹਵਾੜ ਕਢਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਰੋ ਰੋ ਕੇ ਆਪਣੀ ਪੀੜਿਤ ਦਸ਼ਾ ਨੂੰ ਲਿਖੈ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਿਆ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਸੋ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਬਿਰਹ ਤੋਂ ਹੋ ਰਹੀ ਦੁਖੀ ਦਸ਼ਾ ਨੂੰ ਹੌਕਿਆਂ ਰਾਹੀਂ ਹਰ ਵੇਲੇ ਪ੍ਰਗਾਸ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਣ ਹਾਰੀ ਬਿਛੋੜੇ ਮਾਰੀ ਬਿਰਹਨੀ ਬਿਰਹੇ ਦੀ ਚੋਭ ਨਾਲ ਪੀੜਿਤ ਸੁਰਤ ਵਾਲਾ ਆਦਮੀ ਵਿਛੋੜੇ ਦੇ ਪਰਵੇਸ ਅੰਦਰ ਧਸੇ ਹੋਣ ਕਾਰਣ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਜੀਵੇ ਜੀਊਂ ਸਕਦਾ ਹੈ? ਭਾਵ ਨਹੀਂ ਜੀਊਂ ਸਕਦਾ ॥੨੧੦॥