ਅੱਖਾਂ; ਬੁੱਲ੍ਹ ਤੇ ਬਾਹਵਾਂ ਮੇਰੀਆਂ ਫਰਕ ਰਹੀਆਂ ਹਨ; ਸਰੀਰ ਤਪ ਰਿਹਾ ਹੈ; ਮਨ ਵਿਚ ਚਿੰਤਾ ਲਗ ਰਹੀ ਹੈ ਕਿ ਕਦੋਂ ਪਿਆਰਾ ਘਰ ਆਵੇਗਾ।
ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਅੱਖਾਂ ਮਿਲਗੀਆਂ ਤੇ ਬਚਨਾਂ ਨਾਲ ਬਚਨ ਭਾਵ ਗਲ ਬਾਤ ਹੋਵੇਗੀ ਅਤੇ ਰਾਤ ਸਮੇਂ ਪਿਆਰ ਆਨੰਦ ਨਾਲ ਸੇਜਾ ਦੇ ਆਸਣ ਤੇ ਬੁਲਾਵੇਗਾ।
ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਹੱਥ ਫੜਕੇ; ਛਾਤੀ ਨਾਲ ਛਾਤੀ ਲਾ ਕੇ ਫਿਰ ਆਪਣੀ ਜੱਫੀ ਵਿਚ ਲੈ ਕੇ ਤਤਰੂਪ ਦੇ ਗਿਆਨ ਵਿਚ ਸਮਾ ਲਏਗਾ।
ਹੇ ਸਖੀ! ਪ੍ਰੇਮ ਰਸ ਦਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪਿਆਕੇ; ਰਜਾ ਕੇ ਉਹ ਦਿਆਲੂ ਦੇਵ ਦਇਆ ਕਰ ਕੇ ਕਾਮਨਾਂ ਪੁਜਾਵੇਗਾ ॥੬੬੫॥