ਜਿਵੇਂ ਕਾਗਜ਼ ਪਾਣੀ ਦੀ ਛਿੱਟ ਪੈਂਦਿਆਂ ਗਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਜੇ ਕਾਗਜ਼ ਨੂੰ ਘਿਉ ਨਾਲ ਥਿੰਧਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਗਲਦਾ ਨਹੀਂ।
ਜਿਵੇਂ ਕ੍ਰੋੜਾਂ ਗੰਢਾਂ ਰੂੰ ਦੀਆਂ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਅੱਗ ਦੀ ਚੰਗਿਆੜੀ ਨਾਲ ਝੱਟ ਸੜ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਪਰ ਜੇ ਰੂੰ ਬੱਤੀ ਬਣਾ ਕੇ ਤੇਲ ਨਾਲ ਮਿਲਾ ਕੇ ਦੀਵੇ ਵਿਚ ਪਾ ਦੇਈਏ ਤਾਂ ਉਹ ਦੇਰ ਤਕ ਮੌਜੂਦ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।
ਜਿਵੇਂ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਪਾਉਂਦਿਆਂ ਹੀ ਲੋਹਾ ਡੁੱਬ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਲੱਕੜ ਦੀ ਸੰਗਤ ਨਾਲ ਲੋਹਾ ਗੰਗਾ ਤੇ ਸਾਗਰ ਨੂੰ ਡੋਬਣਹਾਰ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦਾ ਭਾਵ ਤਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਤਿਵੇਂ ਜਮਕਾਲ ਰੂਪੀ ਅਜ਼ਦਹਾ ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਡੱਸਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੂੰ ਮਿਲਦਿਆਂ ਹੀ ਉਹੋ ਜਮਕਾਲ ਦਾਸਾਂ ਦਾ ਦਾਸ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ॥੫੬੧॥