ਆਕਾਸ਼ਾਂ ਵਿਚ ਉਡਨ ਲਈ ਗਰੁੜ ਪੰਛੀ ਰਾਜ ਨਾਲੋਂ ਭੀ ਸ਼ਇਹ ਬਹੁਤ ਬਲ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਤੇ ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਮੀ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵਾਨ ਰਾਜ ਹੰਸ ਤੋਂ ਭੀ ਵਧਕੇ ਹੈ ਭਾਵ, ਸਾਗਰਾਂ ਨੂੰ ਤਰ ਜਾਣ ਵਾ ਓਨਾਂ ਦੀ ਤਹਿ ਉਪਰ ਪੁਜਣ ਲਈ ਸਭ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਮਰੱਥ। ਅਰੁ ਚਤੁਰਾ ਗਿਆਨੀ ਤਾਂ ਬ੍ਰਹਮਾ ਨਾਲੋਂ ਭੀ ਵਧਕੇ ਹੈ, ਤਥਾ ਚੰਚਲ ਚਪਲ ਵਾਕ ਚਾਲ ਭਾਰਾ ਬਤੰਗੜ, ਅਥਵਾ ਚੰਚਲ ਚੰਚਲਾ ਪਛਮੀ ਸਮਾਨ ਅਰੁ ਚਪਲ ਚਾਲੂ ਚਪਲਾ ਬਿਜਲੀ ਵਰਗਾ ਐਸਾ ਇਹ ਬਲਵਾਨ ਮਨ ਹੈ।
ਅਠ ਭੁਜੀ ਪਸੇਰੀਆਂ ਵਾਲਾ, ਚਾਲੀ ਸੇਰ ਹਨ ਹੱਥ ਜਿਸ ਦੇ ਅਤੇ ਇਕ ਸੌ ਸੱਠ ਪਾਉ ਪੈਰਾਂ ਵਾਲਾ ਜੋ ਹੈ ਸੋ ਉਹ ਮਨ ਸਭ ਨੂੰ ਅਪਣੀ ਚਲਾਚਲੀ ਚਾਲ ਨਾਲ ਹਾੜ ਸਿੱਟਦਾ ਹੈ। ਭਾਵ ਸਭ ਕੁਛ ਹੀ ਅਪਣੇ ਫੁਰਣੇ ਅੰਦਰ ਫੋਰਣ ਲਈ ਇਹ ਸਭ ਭਾਂਤ ਗ੍ਰਹਿਣ ਤਿਆਗ ਕਰਨ ਨੂੰ ਸਮਰੱਥ ਹੈ।
ਜਾਗਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਸੰਕਲਪਾਂ ਰਾਹੀਂ ਵਾ ਸੁਪਨ ਅਵਸਥਾ ਵਿਖੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਰਸਤੇ ਰਾਤ ਦਿਨ ਦਸੋਂ ਦਿਸ਼ਾਂ ਅੰਦਰ ਧੌਂਦਾ ਦੌੜਦਾ ਭਟਕਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਗੱਲ ਕੀਹ ਕਿ ਇਕ ਪਲ ਪਲਕਾਰ ਵਾ ਘੜੀ ਅੰਦਰ ਤ੍ਰਿਲੋਕੀ ਤਾਂਈ ਹੀ ਫਿਰ ਕੇ ਮੁੜ ਔਂਦਾ ਹੈ।
ਅਚਰਜ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸਰੀਰ ਰੂਪ ਪਿੰਜਰੇ ਅੰਦਰ ਅਛਤ ਮੌਜੂਦ ਬੰਦ ਰਹਿੰਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਭੀ ਐਡਾ ਉਡ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਇਸ ਤਕ ਪੁਗ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਅਰੁ ਫੇਰ ਉਡਦਾ ਐਡੇ ਵੇਗ ਨਾਲ ਹੈ ਕਿ ਨਗਰ ਨਗਰ, ਤਥਾ ਪਰਬਤਾਂ, ਬਿਰਛਾਂ ਅਰੁ ਜਲਾਂ ਥਲਾਂ ਵਿਖੇ ਪੂਰ ਫੈਲਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ॥੨੩੦॥