ਜਿਵੇਂ ਰਸੋਈ ਵਿਚ ਇਸਤ੍ਰੀ ਅਨੇਕਾਂ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭੋਜਨ ਬਣਾਂਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਜੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਰਾ ਜਿੰਨੀ ਭੀ ਅਪਵਿੱਤ੍ਰਤਾ ਛੁਹ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਭੋਜਨ ਨੂੰ ਛੁਹ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਜਿਵੇਂ ਇਸਤਰੀ ਸਰੀਰ ਤੇ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਸਾਜਕ ਅਨੰਦ ਮਾਣਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਜਦ ਮਾਸਕ ਰਿਤੂ ਵਾਲੀ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਪਤੀ ਸੇਜਾ ਦਾ ਤਿਆਗ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਜਿਵੇਂ ਇਸਤ੍ਰੀ ਗਰਭ ਧਾਰ ਕੇ ਨਿਤ ਉਹ ਜਤਨ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਨਾਲ ਗਰਭ ਕਾਇਮ ਰਹੇ, ਪਰ ਜੇ ਕਦੇ ਗਰਭ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਲਹੂ ਜਾਰੀ ਹੋ ਜਾਏ ਤਾਂ ਗਰਭਪਾਤ ਹੋਣ ਦਾ ਦੁੱਖ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤੇ ਅਭਾਗਣ ਸਮਝੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਤਿਵੇਂ ਸੀਲ ਸੰਜਮ ਆਦਿ ਸਾਰਾ ਜੀਵਨ ਭਰ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ, ਪਰ ਥੋੜਾ ਹੀ ਪਾਪ ਕੀਤਿਆਂ ਮਾਨੋ ਰੂਈ ਵਿਚ ਘੋਰ ਅੱਗ ਲੱਗ ਪੈਂਦੀ ਹੈ ॥੬੩੭॥