ਪ੍ਰਾਣੀ ਜੀਵ ਅਧਾਨ ਗਰਭ ਅੰਦਰ ਔਣ ਸਾਰ ਆਦਿ ਹੀ ਅਰੰਭ ਤੋਂ ਹੀ ਹੋਇ ਨਿਰਮਾਨ ਦੀਨ ਆਜਜ਼ ਬਣ ਕੇ ਯਾ ਆਤੁ ਆਯਾ ਹੋਯਾ ਇਕ ਇਕ ਦਿਨ ਗਿਣਦਿਆਂ ਗਿਣਦਿਆਂ ਦਸ ਮਹੀਨੇ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਿਤਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
ਤੇ ਜਦ ਉਹ ਪੁਤ੍ਰ ਰੂਪ ਹੋ ਕੇ ਜੰਮ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਸਾਰਾ ਪ੍ਰਵਾਰ ਹੀ ਆਨੰਦ ਮਈ ਆਨੰਦ ਰੂਪ ਖੁਸ਼ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਰੁ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਰਾਤ ਪ੍ਰਾਤ ਦਿਨ ਗਿਣਦਿਆਂ ਬਾਲ ਬੁਧਿ ਬਾਲਪੁਣਾ ਭੀ ਬਿਤਾ ਲਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਫੇਰ ਪੜ੍ਹਨ ਉਪ੍ਰੰਤ ਵਿਆਹੀਦਾ ਹੈ, ਜਦ ਕਿ ਜੋਬਨ ਅਵਸਥਾ ਵਿਖੇ ਭੋਗਾਂ ਦੇ ਅਤੇ ਵਣਜ ਵਪਾਰ ਦੇ ਪਸਾਰੇ ਵਿਚ ਲੰਪਟ ਹੋਯਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
ਇਸੇ ਭਾਂਤ ਕਾਜ ਕਾਰਜਾਂ ਕੰਮਾਂ ਧੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਗਿਣਦਿਆਂ ਚਿਤਾਰਦਿਆਂ ਚਿਤਾਰਦਿਆਂ ਆਯੂ ਹੀ ਬੀਤ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਪਿਛਲੇ ਜਨਮ ਜਨਮਾਂਤ੍ਰਾਂ ਦੇ ਕੀਤਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਸੰਚਿਤ ਕਰਮਾਂ ਦੇ ਮੂਲ ਵਿਚ ਇਸ ਜਨਮ ਦੇ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਕ੍ਰਿਯਮਾਨ ਕਰਮਾਂ ਦਾ ਬ੍ਯਾਜ ਫਲ ਭੁਗਤਾਨ ਹੋਰ ਵਾਧਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਬੱਸ ਇਕ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸ਼ ਧਾਰੇ ਬਿਨਾਂ ਨਰਕ ਵਿਚ ਪੁਜ ਕੇ ਪਿਆ ਓੜਕ ਨੂੰ ਪਛੁਤਾਇਆ ਕਰਦਾ ਹੈ ॥੨੪੧॥