ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ਕਬਿਤ ਸਵਯੇ ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ ਜੀ
ਅੰਗ - 667
ਸੁਨਿ ਪ੍ਰਿਯ ਗਵਨ ਸ੍ਰਵਨ ਬਹਰੇ ਨ ਭਏ ਕਾਹੇ ਕੀ ਪਤਿਬ੍ਰਤਾ ਪਤਿਬ੍ਰਤ ਪਾਯੋ ਹੈ ।
ਪਿਆਰੇ ਦਾ ਜਾਣਾ ਸੁਣ ਕੇ ਮੇਰੇ ਕੰਨ ਬੋਲੇ ਨਾ ਹੋ ਗਏ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਾਹਦੀ ਪਤਿਬ੍ਰਤਾ ਹੋਈ ਤੇ ਮੈਂ ਕੀ ਪ੍ਰਤਿਬ੍ਰਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਦ੍ਰਿਸਟ ਪ੍ਰਿਯ ਅਗੋਚਰ ਹੁਇ ਅੰਧਰੇ ਨ ਭਏ ਨੈਨ ਕਾਹੇ ਕੀ ਪ੍ਰੇਮਨੀ ਪ੍ਰੇਮ ਹੂੰ ਲਜਾਯੋ ਹੈ ।
ਨਜ਼ਰੋਂ ਉਹਲੇ ਪਿਆਰੇ ਦੇ ਹੋਇਆਂ ਇਹ ਨੇਤਰ ਅੰਨ੍ਹੇ ਨਾ ਹੋਏ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਾਹਦੀ ਪ੍ਰੇਮਿਕਾ ਹੋਈ? ਇਹ ਤਾਂ ਪ੍ਰੇਮ ਨੂੰ ਹੀ ਮੈਂ ਲਾਜ ਲਾਈ ਹੈ।
ਅਵਧਿ ਬਿਹਾਏ ਧਾਇ ਧਾਇ ਬਿਰਹਾ ਬਿਆਪੈ ਕਾਹੇ ਕੀ ਬਿਰਹਨੀ ਬਿਰਹ ਬਿਲਖਾਯੋ ਹੈ ।
ਉਮਰ ਬੀਤ ਰਹੀ ਹੈ; ਬਿਰਹਾ ਦੌੜ ਦੌੜ ਕੇ ਇਸ ਨੂੰ ਵਿਆਪ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਾਹਦੀ ਬਿਰਹਨੀ ਹੋਈ ਇਹ ਤਾਂ ਬਿਰਹ ਨੂੰ ਹੀ ਮੈਂ ਉਦਾਸ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਸੁਨਤ ਬਿਦੇਸ ਕੇ ਸੰਦੇਸ ਨਾਹਿ ਫੂਟਯੋ ਰਿਦਾ ਕਉਨ ਕਉਨ ਗਨਉ ਚੂਕ ਉਤਰ ਨ ਆਯੋ ਹੈ ।੬੬੭।
ਬਿਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਸੁਨੇਹੇ ਸੁਣਦਿਆਂ ਮੇਰਾ ਹਿਰਦਾ ਕਿਉਂ ਨਾ ਫਟਿਆ? ਕਿਹੜੀ ਕਿਹੜੀ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਭੁੱਲ ਗਿਣਾਂ; ਇਸ ਦਾ ਮੈਨੂੰ ਉੱਤਰ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ॥੬੬੭॥