ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲੇ ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰ ਕੇ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸ਼ ਦੁਆਰਾ ਜਿਵੇਂ ਜਾਣਿਆ ਹੈ ਉਸ ਅਨੁਸਾਰ ਜੀਭ ਨਾਲ ਗੁਰਮੰਤ੍ਰ ਜਪਦਾ ਹੈ।
ਸੰਗਤ ਵਿਚ ਜਾ ਕੇ ਮੱਥੇ ਤੇ ਤਿਲਕ ਲਾ ਕੇ ਆਪੋ ਵਿਚੀਂ ਪੈਰੀਂ ਪੌਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਗੁਰੂ ਸ਼ਬਦ ਗਾ ਕੇ ਸੁਨਾਉਂਦਾ ਤੇ ਸੁਣ ਕੇ ਮਗਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਗੁਰਮਤ ਨੂੰ ਸੇਵਨ ਕਰਨਾ ਤੇ ਖੋਟੀ ਮਤ ਦਾ ਤਿਆਗਣਾ ਹੋਰਨਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਤੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਗੁਰੂ ਕੇ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਪੰਥ ਵਿਚ ਗੁਰਮਤ ਦਾ ਗਿਆਨ ਤੇ ਗੁਰੂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਹੀ ਪਰਵਾਨ ਹੈ।
ਐਸੇ ਸਿਖ ਨੂੰ ਸਭ ਕੋਈ ਜੋ ਦੇਖਦਾ ਜਾਂ ਸੁਣਦਾ ਹੈ ਤੇ ਭਲਾ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਇਹ ਸਾਰੀ ਰਹਿਣੀ ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਵੱਸ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤਦੋਂ ਸਤਿਗੁਰੂ ਭੀ ਉਸ ਨੂੰ ਮਾਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ॥੬੧੩॥