ਗੁਰੂ ਮਹਾਰਾਜ ਜੀ ਆਕ੍ਰਿਤੀ ਸਾਕਾਰ ਰੂਪਿਤਾ ਦਾ ਨਿਰੂਪਣ ਕਰਦੇ ਹਨ:
ਸਤਿਗੁਰਾਂ ਦਾ ਸਰੂਪ ਭਾਵ ਸੂਰਤ, ਦੀ ਜੋਤ ਆਭਾ ਜਗਮਗ ਜਗਮਗ = ਦਗ ਦਗ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅੰਦਰਲੀ ਜੋਤ ਚੈਤੰਨ ਸੱਤਾ ਜੀਵ ਭਾਵਨੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੋਈ ਭੀ ਪਰਮ ਜ੍ਯੋਤੀ ਜ੍ਯੋਤੀ ਸਰੂਪ ਪਰਮਾਤਮਾ ਵਿਖੇ ਮਿਲੀ ਹੋਈ = ਅਭੇਦ ਹੈ
ਅਰਥਾਤ ਤੱਤਾਂ ਪੰਜ ਭੌਤਿਕ ਰਚਨਾ ਅੰਦਰ ਕ੍ਰੀੜਾ ਕਰਦੇ = ਖੇਲਦੇ ਹੋਏ ਭੀ ਆਪ ਸਭ ਤੱਤਾਂ ਦੇ ਪਰਮ ਸਾਰ ਰੂਪ ਤੱਤ ਤੋਂ ਪਾਰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਵਿਖੇ, ਮਿਲੇ ਹੋਏ ਲਿਵਲੀਨ, ਅਤਯੰਤ ਅਚਰਜ ਰੂਪ ਅਰੁ ਉਪਮਾ ਤੋਂ ਰਹਤ ਹਨ ॥੭॥
ਮੁੜ ਸਪਸ਼ਟ ਕਰਦੇ ਹਨ:
ਪਰਮ ਜੋਤ ਸਭ ਸੂਰ੍ਯ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਬਿਜਲੀ ਆਦਿ ਜੋਤਾਂ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਅਰੁ ਸਮੂਹ ਐਸੀਆਂ ਜੋਤਾਂ ਤੋਂ ਪਰੇ ਸਾਰੀਆਂ ਜੋਤਾਂ ਦੀ ਮਾਨੋ ਹੱਦ ਰੂਪ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੀ ਜੋਤ ਵਿਖੇ ਜਿਸ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਆਤਮ ਜਯੋਤੀ ਅਭੇਦ ਹੋਈ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਆਕ੍ਰਿਤੀ ਸੂਰਤ ਦੀ ਆਭਾ ਜਿਨਾਂ ਦੀ ਦਗ ਦਗ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ।
ਤੱਤ ਸਰੂਪੀ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਭੀ। ਉਹ ਪਰਮ ਤੱਤ ਪਰਮਾਤਮਾ ਵਿਚ ਹੀ ਇਸਥਿਤ ਹਨ। ਅਤਿਸੈਂ ਕਰ ਕੇ ਅਦਭੁਤ ਅਰੁ ਅਨੂਪ ਉਪਮਾ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਹਨ ॥੮॥
ਗੁਰੂ ਅੰਗਦ ਸਰੂਪ ਜੋਤ ਜਗਾਈ:
ਅਤਿਸੈਂ ਕਰ ਕੇ ਅਦਭੁਤ ਅਸਚਰਜ ਰੂਪ, ਅਰੁ ਅਤਯੰਤ ਅਨੂਪ ਹਨ ਪਾਰਸ ਸਰੂਪ ਐਸੇ ਜੋ ਪਾਰਸ ਦੇ ਭੀ ਬਨਾਣ ਹਾਰੇ-
ਜਿਹਾ ਕਿ ਆਪਣੇ ਅੰਗਾਂ ਨਾਲ ਮਿਲਾ ਕੇ ਓਨਾਂ ਨੇ ਅੰਗਦ ਦੇਵ ਜੀ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਬਣਾ ਲਿਆ, ਜਿਨਾਂ ਦੇ ਸੰਗ ਮੇਲ ਸਤਿਸੰਗ ਵਿਚ ਜੋ ਭੀ ਆ ਰਲਿਆ, ਉਧਾਰ ਨਿਸਤਾਰੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋ ਗਿਆ।
ਗੁਰੂ ਮਹਾਰਾਜ ਜੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਅਕਲ ਕਲਾ ਮਾਯਕ ਭਾਵੋਂ ਰਹਿਤ ਕਲਾ ਦਿਬਯ ਸ਼ਕਤੀ ਐਸੀ ਓਨਾਂ ਵਿਚ ਕੁਟ ਕੁਟਕੇ ਭਰੀ ਕਿ ਪੜੇ ਦੇ ਤਾਣੇ ਪੇਟੇ ਵਿਚ ਸੂਤ੍ਰ ਦੀਆਂ ਤਾਰਾਂ ਵਤ ਸਰਬਾਂਸ਼ ਰੂਪਤਾ ਕਰ ਕੇ ਹੀ ਗਤਿ ਓਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਪ੍ਰਵਿਰਤ ਹੋ ਗਏ ਰਮ ਗਏ। ਭਾਵ ਆਪ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਤਦਰੂਪ ਹੀ ਬਣਾ ਲਿਆ।
ਅਰਥਾਤ ਜੋਤ ਵਿੱਚ ਜੋਤ ਐਸੀ ਮਿਲਾਈ ਕਿ ਜੋ ਭੀ ਹੋਰ ਕੋਈ ਓਸ ਜੋਤੀ ਸਰੂਪ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਅੰਗਦ ਦੇਵ ਜੀ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ, ਓਸ ਅੰਦਰ ਭੀ ਜੋਤ ਜਗਮਗ ਜਗਮਗ ਕਰ ਉਠੀ ॥੯॥