ਕਬਿਤ ਸਵਯੇ ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ ਜੀ
ਅੰਗ - 525
ਜਾਤ ਹੈ ਜਗਤ੍ਰ ਜੈਸੇ ਤੀਰਥ ਜਾਤ੍ਰਾ ਨਮਿਤ ਮਾਝ ਹੀ ਬਸਤ ਬਗ ਮਹਿਮਾ ਨ ਜਾਨੀ ਹੈ ।
ਜਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਜਗਤ ਜਹਾਨ ਤਾਂ ਤੀਰਥ ਯਾਤਰਾ ਦੇ ਵਾਸਤੇ ਪੁੰਨ ਮਹਾਤਮ ਦੀ ਭੌਣੀ ਧਾਰ ਧਾਰ ਜਾਇਆ ਕਰਾ ਹੈ ਪਰ ਬਗਲੇ ਨੇ ਸਾਖ੍ਯਾਤ ਤੀਰਥ ਵਿਚਾਲੇ ਵੱਸਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਭੀ, ਓਸ ਦੇ ਕਦਰ ਮਹਾਤਮ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਜਾਣਿਆ।
ਪੂਰਨ ਪ੍ਰਗਾਸ ਭਾਸਕਰਿ ਜਗਮਗ ਜੋਤ ਉਲੂ ਅੰਧ ਕੰਧ ਬੁਰੀ ਕਰਨੀ ਕਮਾਨੀ ਹੈ ।
ਭਾਸਕਰਿ ਸੂਰਜ ਦੇ ਪੂਰਨ ਪ੍ਰਗਾਸ ਦੀ ਜੋਤ ਦੇ ਜਗਮਗ ਜਗਮਗ ਕਰਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਭੀ, ਉੱਲੂ ਨੇ ਐਸੀ ਹੀ ਬੁਰੀ ਕਰਨੀ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਹੈ ਕਿ ਓਸ ਨੂੰ ਅੰਨ੍ਹੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ਖੋਲੇ ਹੀ ਪਸਿੰਦ ਔਂਦੇ ਹਨ।
ਜੈਸੇ ਤਉ ਬਸੰਤ ਸਮੈ ਸਫਲ ਬਨਾਸਪਤੀ ਨਿਹਫਲ ਸੈਂਬਲ ਬਡਾਈ ਉਰ ਆਨੀ ਹੈ ।
ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਸੰਤ ਰੁੱਤ ਵਿਖੇ ਸਭ ਬਨਾਸਪਤੀਆਂ ਸਫਲੀਆਂ ਹੌ ਪੈਂਦੀਆਂ ਹਨ ਪਰ ਸਿੰਬਲ ਦਾ ਬਿਰਛ ਅਫਲ ਹੀ ਰਿਹਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕ੍ਯੋਜੁ ਓਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮਨ ਅੰਦਰ ਉੱਚੇ ਤੇ ਫੈਲਰੇ ਹੋਣ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਲਿਆਂਦੀ ਹੋਈ ਹੈ।
ਮੋਹ ਗੁਰ ਸਾਗਰ ਮੈ ਚਾਖਿਓ ਨਹੀ ਪ੍ਰੇਮ ਰਸੁ ਤ੍ਰਿਖਾਵੰਤ ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਜੁਗਤ ਬਕਬਾਨੀ ਹੈ ।੫੨੫।
ਗੁਰੂ ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਵਿਖੇ ਵੱਸਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਭੀ ਮੈਂ ਪ੍ਰੇਮ ਰਸ ਦਾ ਸੁਆਦ ਨਹੀਂ ਲਿਆ ਤੇ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਿਹਾਇਆ ਪਪੀਹਾ ਬਕਵਾਨੀ = ਬਕਵਾਦ ਵਿਚ ਹੀ ਜੁਗਤਿ ਜੁੱਟਾ ਲਗਾ ਰਿਹਾ ਤੀਕੂੰ ਹੀ ਸ਼ੋਕ! ਕਿ ਮੈਂ ਭੀ ਵਿਵਾਦ ਵਿਚ ਹੀ ਰੁਝਾ ਰਿਹਾ ॥੫੨੫॥