ਕਬਿਤ ਸਵਯੇ ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ ਜੀ

ਅੰਗ - 456

ਜੈਸੇ ਆਨ ਬਿਰਖ ਸਫਲ ਹੋਤ ਸਮੈ ਪਾਇ ਸ੍ਰਬਦਾ ਫਲੰਤੇ ਸਦਾ ਫਲ ਸੁ ਸ੍ਵਾਦਿ ਹੈ ।

ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਕ ਬਿਰਛ ਤਾਂ ਸਮਾਂ ਪਾ ਕੇ ਖਾਸ ਖਾਸ ਰੁੱਤ ਸਿਰ ਫਲਿਆ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਕ ਸਦੀਵਕਾਲ ਬਾਰਾਂ ਮਾਸੀਏ ਹੀ ਫਲਿਆ ਕਰਦੇ ਹਨ; ਤੇ ਓਨਾਂ ਦੇ ਫਲ ਭੀ ਸਦਾ ਮਿੱਠੇ ਸ੍ਵਾਦ ਵਾਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।

ਜੈਸੇ ਕੂਪ ਜਲ ਨਿਕਸਤ ਹੈ ਜਤਨ ਕੀਏ ਗੰਗਾ ਜਲ ਮੁਕਤਿ ਪ੍ਰਵਾਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਹੈ ।

ਜਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਖੂਹ ਦਾ ਜਲ ਜਤਨ ਕੀਤਿਆਂ ਹੀ ਨਿਕਲਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ; ਪਰ ਗੰਗਾ ਜਲ ਦਾ ਮੁਕਤਿ ਖੁੱਲਾ ਪ੍ਰਵਾਹ ਚਲ ਕੇ ਨਿਰਜਤਨ ਹੀ ਪ੍ਰਸੰਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਿਆ ਮਨੋਰਥ ਪੂਰ੍ਯਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਮ੍ਰਿਤਕਾ ਅਗਨਿ ਤੂਲ ਤੇਲ ਮੇਲ ਦੀਪ ਦਿਪੈ ਜਗਮਗ ਜੋਤਿ ਸਸੀਅਰ ਬਿਸਮਾਦ ਹੈ ।

ਮਿਟੀ ਦੀਵੇ ਦੀ ਠੂਠੀ; ਅੱਗ; ਰੂਈਂ ਅਤੇ ਤੇਲ ਦੇ ਮਿਲ੍ਯਾਂ ਦੀਵਾ ਬਲਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ; ਪਰ ਸਸੀਅਰ ਚੰਦ ਦੀ ਜੋਤ ਨਿਰਜਤਨ ਹੀ ਜਗਮਗ ਜਗਮਗ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਕਰਦੀ ਬਿਸਮਾਦ ਆਨੰਦ ਦਿਆਂ ਕਰਦੀ ਹੈ।

ਤੈਸੇ ਆਨ ਦੇਵ ਸੇਵ ਕੀਏ ਫਲੁ ਦੇਤ ਜੇਤ ਸਤਿਗੁਰ ਦਰਸ ਨ ਸਾਸਨ ਜਮਾਦ ਹੈ ।੪੫੬।

ਤਿਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹੋਰ ਦੇਵਤੇ ਤਾਂ ਸੇਵਾ ਅਰਾਧਨ ਕੀਤ੍ਯਾਂ ਹੀ ਜੇਤ ਜਿਤਨੇ ਭੀ ਫਲ ਹਨ ਮੰਗ੍ਯਾਂ ਦਿੰਦੇ ਹਨ; ਪਰ ਸਤਿਗੁਰਾਂ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਮਾਤ੍ਰ ਤੋਂ ਹੀ ਹੋਰ ਫਲ ਤਾਂ ਮਿਲਦੇ ਹੀ ਹਨ ਜਮ ਆਦਿਕਾਂ ਦੀ ਤਾੜਨਾਂ ਤਕ ਭੀ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਯਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਭਾਵ ਸਤਿਗੁਰੂ 'ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲ' ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ॥੪੫੬॥

ਸੂਚੀ (1 - 675)

ਕਬਿਤ ਸਵਯੇ ਅੰਗ: 1 - 675