ਵਿਆਹ ਦੇ ਸਮੇਂ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੋਹੀਂ ਪਾਸੀਂ ਹੀ ਧੇਤਿਆਂ ਪੁਤੇਤਿਆਂ ਦੇ ਘਰੀਂ ਗੀਤ ਗੌਣ ਗਾਂਵੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਫਲ ਓਸ ਗੌਣੇ ਦਾ ਦੁਵੱਲੀਂ ਹੀ ਨ੍ਯਾਰਾ ਨ੍ਯਾਰਾ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਇਕਨਾਂ ਪੁਤੇਤਿਆਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਲਭਤਿ ਲਾਭ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਇਕਨਾਂ ਨੂੰ, ਧੇਤਿਆਂ ਨੂੰ ਧੀ ਦੇਣ ਦੀ ਕਾਨ ਕਾਰਣ ਹਾਨਿ ਹੇਠੀ ਸਮਝੀ ਜਾਯਾ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਦੋਹਾਂ ਦਲਾਂ ਪਾਤਿਸ਼ਾਹੀ ਸੈਨਾ ਵਿਖੇ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਾੜ ਤਾੜ ਵਾ ਕੱਸ ਕੱਸ ਕੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਨਗਾਰੇ ਵੱਜਦੇ ਹਨ ਪਰ ਕਿਸੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਤਾਂ ਜਿੱਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਹਾਰ ਪਛਾਣੀਦੀ ਹੈ।
ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਦੀ ਦੇ ਦੋਹਾਂ ਹੀ ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਵਿਖੇ ਬੇੜੀਆਂ ਪੂਰ ਭਰ ਭਰ ਕੇ ਚਲ੍ਯਾ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਪਰ ਕੋਈ ਮੰਝਧਾਰਿ ਅੱਧ ਵਿਚਾਲੇ ਹੀ ਰਹਿ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਕੋਈ ਪਾਰ ਭੀ ਪਾ ਪਿਆ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਰਥਾਤ ਕੋਈ ਧੀਮੀਆਂ ਚੱਲ ਕੇ ਅਜੇ ਅੱਧ ਵਿਚਾਲੇ ਹੀ ਹੁੰਦੀਆਂ ਯਾ ਡੁਬ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਤੇ ਕੋਈ ਨਿਰਵਿਘਨ ਪਾਰ ਜਾ ਲਗਿਆ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।
ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਧਰਮ ਰੂਪ ਸ਼ੁਭ ਕਮਾਈ ਕਰ ਕੇ ਸਾਧ ਭਲੇ ਪੁਰਖ ਗੁਰਮੁਖ ਤਾਂ ਊਚ ਪਦਵੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਯਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਅਧਰਮ ਰੂਪ ਅਸ਼ੁਭ ਕਮਾਈ ਕਰ ਕੇ ਅਸਾਧ ਮਨਮੁਖ ਲੋਕ ਨੀਚ ਪਦਵੀ ਨੂੰ ਪਾਇਆ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਇਹ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਵੀਚਾਰ ਸੰਸਾਰ ਅੰਦਰ ਸਭ ਕੋਈ ਹੀ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ॥੩੮੨॥