ਕਬਿਤ ਸਵਯੇ ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ ਜੀ

ਜਿਵੇਂ ਹਨੇਰੇ ਵਿਖੇ ਜਗ ਰਿਹਾ ਦੀਵਾ ਦੇਖ ਕੇ ਅਨੇਕਾਂ ਭੰਬਟ ਉਸ ਦੇ ਉਦਾਲੇ ਪਰਸਪਰ ਮਿਲੇ ਹੋਏ ਗੂੰਜਣ ਲਗ ਪੈਂਦੇ ਹਨ।

ਜਿਵੇਂ ਮਿੱਠਾ ਪਾਣੀ ਜਿਸ ਕਿਸੇ ਭਾਂਡੇ ਵਿਚ ਵੀ ਰਖੀਏ ਤਾਂ ਰਖਦਿਆਂ ਸਾਰ ਅਨੇਕਾਂ ਹੀ ਕੀੜੀਆਂ, ਲੋਭ ਵਿਚ ਲੁਭਾਇਮਾਨ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।

ਜਿਵੇਂ ਕੋਮਲ ਕਵਲ ਫੁੱਲ ਦੀ ਸੁਗੰਧੀ ਵਲ ਸਮੂਹ ਭੌਰੇ ਸੋਹਣਾ ਸ਼ਬਦ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਦੌੜ ਕੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।

ਤਿਵੇਂ ਹੀ ਜਿਸ ਗੁਰਮੁਖ ਵਿਚ ਗੁਰੂਦੇ ਪ੍ਰਵਾਨ ਗਿਆਨ ਦਾ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ ਹੈ, ਸਾਰਾ ਸੰਸਾਰ ਉਸ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਤੇ ਨਮਸਕਾਰਾਂ ਕਰਦਾ ਹੈ॥੬੦੬॥