ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਭਾਤ ਵੇਲੇ ਪੰਛੀ ਬਿਰਛ ਉੱਤੇ ਉਡ ਜਾਇਆ ਕਰਦੇ ਤੇ ਸੰਧ੍ਯਾ ਸਮੇਂ ਮੁੜ ਬਿਰਛ ਮੈਂ ਪੈ ਉਪਰ ਹੀ ਆਣ ਬੈਠਿਆ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੀੜੇ ਖੁੱਡ ਵਿਚੋਂ ਨਿਕਲ ਕੇ ਧਰਤੀ ਉਪਰ ਫਿਰਨ ਤੁਰਨ ਲਗ ਪੈਂਦੇ ਹਨ, ਤੇ ਮੁੜ ਆਪਣੀ ਖੁੱਡ ਵਿਚ ਹੀ ਜਾ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਪਾਇਆ ਧਸਿਆ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲੜਕੇ ਲੜਕੀਆਂ ਬਾਲਕ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਨਾਲ ਲੜ ਕੇ ਰੁੱਸ ਜਾਇਆ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤੇ ਭੁੱਖ ਲਗਿਆਂ ਹਠ ਤਿਆਗ ਕੇ ਪਛੋਤੌਂਦੇ ਮੁੜ ਆ ਜਾਇਆ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਵਾ ਲੜ ਕੇ ਲੜਕੇ ਪਿਤਾ ਮਾਤਾ ਮਾਪ੍ਯਾਂ ਨਾਲ।
ਤਿਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਘਰ ਤਿਆਗ ਕੇ ਲੋਕ ਭੱਜ ਜਾਇਆ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤੇ ਉਦਾਸ ਬਾਸ ਬਨੋਬਾਸੀ ਅਤੀਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਮੁੜ ਦੌੜ ਦੌੜ ਭਟਕ ਭਟਕ ਕੇ ਗ੍ਰਿਸਤੀਆਂ ਦਾ ਹੀ ਆਸਰਾ ਤੱਕਿਆ ਕਰਦੇ ਹਨ ॥੫੪੮॥