ਜਿਵੇਂ ਰੋਗੀ ਦਾਰੋਗ ਜੇ ਵੈਦ ਨੂੰ ਨਾ ਵਿਖਾਈਏ ਤਾਂ ਬਿਨਾਂ ਇਲਾਜ ਛਿਨ ਛਿਨ ਵਿਖੇ ਲਾਇਲਾਜ ਹੁੰਦਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਜਿਵੇਂ ਕਰਜਾ ਜੋ ਅਦਾਇਗੀ ਦੇ ਉੱਤਮ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਹੋਵੇ, ਉਹ ਮੂਲ ਤੇ ਨਾਲ ਬਿਆਜ ਦਿਨੋ ਦਿਨ ਵਧ ਵਧ ਕੇ ਅੰਤ ਉਸ ਤੋਂ ਬਿਪਤਾ ਉਪਜਦੀ ਹੈ।
ਜਿਵੇਂ ਵੈਰੀ ਤਾੜਨਾ ਤੇ ਜੰਗ ਕਰ ਕੇ ਸਾਧੇ ਬਿਨਾਂ ਪਲ ਪਲ ਵਿਚ ਤਾਕਤਵਰ ਹੋ ਕੇ ਬਖੇੜਾ ਖੜਾ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਕੰਬਲੀ ਭਿੱਜਦੀ ਹੈ, ਤਿਵੇਂ ਤਿਵੇਂ ਭਾਰੀ ਹੁੰਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਤਿਗੁਰ ਵੈਦ ਨੂੰ ਮਿਲੇ ਬਿਨਾਂ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਪਾਪ ਵੱਸਦਾ ਹੈ ਅਰਥਾਤ ਉਸ ਦਾ ਖਿਨ ਖਿਨ ਵਾਧਾ ਹੁੰਦਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ॥੬੩੩॥