Nakikita ng mata ng isang mata ang mala-Diyos na Tunay na Guru, ang tapat na Sikh ng Tunay na Guru ay nakakuha ng banal na kaalaman. Sa pamamagitan ng pagtutok ng isip sa pangitain ng Panginoong Guru, ang isa ay napalaya mula sa panonood ng mga makamundong kasiyahan.
Kapag ang tunog ni Naam Simran ay pumasok sa mga tainga, ang kakayahan ng konsentrasyon ng disipulo ng isang Guru ay tumalikod mula sa iba pang mga tunog at mode. Ang halimuyak ng mga salita ng Guru na sobrang supernatural, ang mga butas ng ilong ay nagiging malaya sa lahat ng iba pang mga amoy.
Ang dila ng practitioner ng meditasyon ay nagiging engrossed sa kasiyahan ni Naam Simran at ito ay nawalan ng lahat ng iba pang makamundong panlasa. Ang mga kamay kapag nahawakan at naramdaman ang hindi mahipo na Panginoon ay napalaya mula sa mga impresyon ng paghawak sa makamundong manipis
Ang mga paa ng isang taong nakatuon sa Guru ay tumatahak patungo sa landas ng Tunay na Guru. Tumigil sila sa paglalakbay o pagpunta sa ibang direksyon. Para sa kanya ang nag-iisang hangarin niyang makilala ang minamahal na Panginoon ay kakaiba at kahanga-hanga. (279)