Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Pahina - 202


ਪਸੂ ਖੜਿ ਖਾਤ ਖਲ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਹੀਨ ਮੋਨਿ ਕੋ ਮਹਾਤਮੁ ਪੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪ੍ਰਵਾਹ ਜੀ ।
pasoo kharr khaat khal sabad surat heen mon ko mahaatam pai amrit pravaah jee |

Ang isang hayop ay kumakain ng berdeng damo at dayami. Siya ay nawalan ng lahat ng kaalaman sa salita ng Panginoon. Dahil sa kanyang kawalan ng kakayahang magsalita, nagbibigay ng gatas na parang nektar.

ਨਾਨਾ ਮਿਸਟਾਨ ਖਾਨ ਪਾਨ ਮਾਨਸ ਮੁਖ ਰਸਨਾ ਰਸੀਲੀ ਹੋਇ ਸੋਈ ਭਲੀ ਤਾਹਿ ਜੀ ।
naanaa misattaan khaan paan maanas mukh rasanaa raseelee hoe soee bhalee taeh jee |

Ang isang tao ay kumakain at nasisiyahan sa maraming uri ng pagkain gamit ang kanyang dila ngunit siya ay nagiging kapuri-puri lamang kung ang kanyang dila ay matamis sa tamis ng pangalan ng Panginoon.

ਬਚਨ ਬਿਬੇਕ ਟੇਕ ਮਾਨਸ ਜਨਮ ਫਲ ਬਚਨ ਬਿਹੂਨ ਪਸੁ ਪਰਮਿਤਿ ਆਹਿ ਜੀ ।
bachan bibek ttek maanas janam fal bachan bihoon pas paramit aaeh jee |

Ang layunin ng buhay ng tao ay magkubli sa pagninilay ng Kanyang Naam. Ngunit ang isang wala sa mga turo ng Tunay na Guru ay ang pinakamasamang uri ng hayop.

ਮਾਨਸ ਜਨਮ ਗਤਿ ਬਚਨ ਬਿਬੇਕ ਹੀਨ ਬਿਖਧਰ ਬਿਖਮ ਚਕਤ ਚਿਤੁ ਚਾਹਿ ਜੀ ।੨੦੨।
maanas janam gat bachan bibek heen bikhadhar bikham chakat chit chaeh jee |202|

Ang isang nawalan ng mga turo ng Tunay na Guru, ay naghahangad at gumagala sa paghahanap ng makamundong kasiyahan at nananatiling balisa para sa kanilang pagkakamit. Ang kanyang estado ay parang isang mapanganib na makamandag na ahas. (202)