Ang masunuring Gursikh ng Tunay na Guru ay may katotohanan at totoong moral bilang kanyang trono habang ang pasensya at kasiyahan ay kanyang mga ministro. Ang kanyang watawat ay ang walang hanggang matiyagang katuwiran.
Ang Sikh na iyon ng Guru ay naninirahan sa ikasampung pagbubukas tulad ng kapital ng kanyang katawan. Ang kabaitan ang kanyang pangunahing reyna. Ang kanyang mga nakaraang gawa at kapalaran ang kanyang ingat-yaman habang ang pag-ibig ang kanyang maharlikang piging at pagkain. Hindi siya alipin ng makamundong pagkain,
Ang kanyang patakaran sa paghahari ay magtatag ng isang kaharian ng kababaang-loob at katuwiran. Ang pagpapatawad ay ang kanyang canopy kung saan siya nakaupo. Ang aliw at kapayapaang nagbibigay lilim ng kanyang canopy ay kilala sa buong paligid.
Kapayapaan at kaginhawahan sa lahat ang kanyang masasayang sakop. Sa pamamagitan ng pagsasanay ni Naam Simran at ang kanyang kabisera ay nasa ikasampung pinto kung saan ang banal na ningning ay palaging nagniningning, ang hindi natunog na himig ay patuloy na tumutugtog sa kanyang kabisera. (246)