Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Pahina - 47

ਚਰਨ ਸਰਨਿ ਮਨ ਬਚ ਕ੍ਰਮ ਹੁਇ ਇਕਤ੍ਰ ਗੰਮਿਤਾ ਤ੍ਰਿਕਾਲ ਤ੍ਰਿਭਵਨ ਸੁਧਿ ਪਾਈ ਹੈ ।

charan saran man bach kram hue ikatr gamitaa trikaal tribhavan sudh paaee hai |

Kapag ang isang taong may kamalayan sa Guru ay nakamit ang pagkakaisa sa kanyang isip, salita at kilos, at sa pamamagitan ng mga pagpapala ng kanlungan ng Tunay na Guru, natatamo niya ang kaalaman sa mga panahon at sa tatlong mundo.

ਸਹਜ ਸਮਾਧਿ ਸਾਧਿ ਅਗਮ ਅਗਾਧਿ ਕਥਾ ਅੰਤਰਿ ਦਿਸੰਤਰ ਨਿਰੰਤਰੀ ਜਤਾਈ ਹੈ ।

sahaj samaadh saadh agam agaadh kathaa antar disantar nirantaree jataaee hai |

Sa pamamagitan ng pagsasanay sa Naam, ang isang taong may kamalayan sa Guru ay nabubuhay sa isang estado ng equipoise. Ang anumang paglalarawan ng estadong iyon ay lampas sa aming pang-unawa. Ito ay hindi mailalarawan. Dahil sa kalagayang iyon, namumulat siya sa lahat ng nangyayari sa bawat sulok at sulok ng

ਖੰਡ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਪਿੰਡ ਪ੍ਰਾਨ ਪ੍ਰਾਨਪਤਿ ਗਤਿ ਗੁਰ ਸਿਖ ਸੰਧਿ ਮਿਲੇ ਸੋਹੰ ਲਿਵ ਲਾਈ ਹੈ ।

khandd brahamandd pindd praan praanapat gat gur sikh sandh mile sohan liv laaee hai |

Sa pamamagitan ng pagsasama ng Guru at Sikh, nararamdaman ng naghahanap ang presensya ng Panginoon ng Cosmos sa kanyang katawan at ang kanyang nagbibigay-buhay na suporta; at kapag nakamit niya ang pagkakaisa sa Diyos, nananatili siyang abala sa alaala ng Panginoon.

ਦਰਪਨ ਦਰਸ ਅਉ ਜੰਤ੍ਰ ਧਨਿ ਜੰਤ੍ਰੀ ਬਿਧਿ ਓਤ ਪੋਤਿ ਸੂਤੁ ਏਕੈ ਦੁਬਿਧਾ ਮਿਟਾਈ ਹੈ ।੪੭।

darapan daras aau jantr dhan jantree bidh ot pot soot ekai dubidhaa mittaaee hai |47|

Tulad ng salamin at imahe sa loob nito, ang musika at ang instrumentong pangmusika, waft at woof ng isang tela ay bahagi lahat ng isa't isa at hindi mapaghihiwalay, gayundin ang taong may kamalayan sa Guru ay nagiging isa sa Diyos at napalaya sa lahat ng pagdududa ng duality. (47)

Talaan (1 - 675)

Kabit Savaiye Pahina: 1 - 675