Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Pahina - 96

ਪ੍ਰੇਮ ਰਸ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਿਧਾਨ ਪਾਨ ਪੂਰਨ ਹੋਇ ਪਰਮਦਭੁਤ ਗਤਿ ਆਤਮ ਤਰੰਗ ਹੈ ।

prem ras amrit nidhaan paan pooran hoe paramadabhut gat aatam tarang hai |

Ang isang Sikh na may kamalayan sa Guru ay nakakaramdam ng ganap na busog sa pag-inom ng mapagmahal na elixir ng parang nektar na Naam. Siya ay nakakaranas ng kakaiba at kahanga-hangang mga alon ng espirituwal na kaligayahan sa loob.

ਇਤ ਤੇ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਸੁਰਤਿ ਸਬਦ ਬਿਸਰਜਤ ਉਤ ਤੇ ਬਿਸਮ ਅਸਚਰਜ ਪ੍ਰਸੰਗ ਹੈ ।

eit te drisatt surat sabad bisarajat ut te bisam asacharaj prasang hai |

Sa pagnanais ng mapagmahal na elixir, inilalayo ng isang taong may kamalayan sa Guru ang kanyang mga pandama mula sa mga makamundong pagkahumaling at inilakip ang mga ito sa mga kakayahan na tumutulong sa kanya na tamasahin ang mga banal na kasiyahan. Dahil dito ay nakakaranas siya ng kakaiba at nakakamangha na mga sensasyon sa loob.

ਦੇਖੈ ਸੁ ਦਿਖਾਵੈ ਕੈਸੇ ਸੁਨੈ ਸੁ ਸੁਨਾਵੈ ਕੈਸੇ ਚਾਖੇ ਸੋ ਬਤਾਵੇ ਕੈਸੇ ਰਾਗ ਰਸ ਰੰਗ ਹੈ ।

dekhai su dikhaavai kaise sunai su sunaavai kaise chaakhe so bataave kaise raag ras rang hai |

Lahat ng nararanasan niya, hindi niya kayang iparanas sa iba. Paano niya maipaparinig sa iba ang unstruck music na siya mismo ang nakakarinig? Ang sarap ng Naam nectar na kinagigiliwan niya, paano niya ito mailalarawan sa iba? Ang lahat ng ito ay siya lamang ang makapagtatamasa.

ਅਕਥ ਕਥਾ ਬਿਨੋਦ ਅੰਗ ਅੰਗ ਥਕਤ ਹੁਇ ਹੇਰਤ ਹਿਰਾਨੀ ਬੂੰਦ ਸਾਗਰ ਸ੍ਰਬੰਗ ਹੈ ।੯੬।

akath kathaa binod ang ang thakat hue herat hiraanee boond saagar srabang hai |96|

Imposibleng isalaysay ang estado ng espirituwal na kasiyahan ng gayong tao. Ang bawat bahagi ng kanyang katawan ay nagiging matatag sa kaligayahan ng estadong ito at ang isa ay nakadarama ng pagkabalisa. Ang pananatili sa mga banal na paa ni Satguru, ang gayong tao ay sumasanib sa parang karagatan na Diyos

Talaan (1 - 675)

Kabit Savaiye Pahina: 1 - 675