Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Pahina - 377


ਤੀਰਥ ਮਜਨ ਕਰਬੈ ਕੋ ਹੈ ਇਹੈ ਗੁਨਾਉ ਨਿਰਮਲ ਤਨ ਤ੍ਰਿਖਾ ਤਪਤਿ ਨਿਵਾਰੀਐ ।
teerath majan karabai ko hai ihai gunaau niramal tan trikhaa tapat nivaareeai |

Ang kahalagahan ng pagligo sa mga lugar ng peregrinasyon ay ang katawan ay nagiging malinis at malaya sa lahat ng pagnanasa at atraksyon.

ਦਰਪਨ ਦੀਪ ਕਰ ਗਹੇ ਕੋ ਇਹੈ ਗੁਨਾਉ ਪੇਖਤ ਚਿਹਨ ਮਗ ਸੁਰਤਿ ਸੰਮਾਰੀਐ ।
darapan deep kar gahe ko ihai gunaau pekhat chihan mag surat samaareeai |

Ang paghawak ng salamin sa kamay ay nagpapakita ng hugis ng mga katangian at istraktura ng katawan. Ang pagdadala ng lampara sa kamay ay nagpapaalam sa landas na tinatahak.

ਭੇਟਤ ਭਤਾਰ ਨਾਰਿ ਕੋ ਇਹੈ ਗੁਨਾਉ ਸ੍ਵਾਂਤਬੂੰਦ ਸੀਪ ਗਤਿ ਲੈ ਗਰਬ ਪ੍ਰਤਿਪਾਰੀਐ ।
bhettat bhataar naar ko ihai gunaau svaantaboond seep gat lai garab pratipaareeai |

Ang pagsasama ng mag-asawa ay parang patak ng swati na nahuhulog sa talaba na nagiging perlas. Nagbubuntis si misis at inaalagaan niya ang kanyang mala-perlas na anak sa kanyang sinapupunan.

ਤੈਸੇ ਗੁਰ ਚਰਨਿ ਸਰਨਿ ਕੋ ਇਹੈ ਗੁਨਾਉ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸ ਕਰਿ ਹਾਰੁ ਉਰਿ ਧਾਰੀਐ ।੩੭੭।
taise gur charan saran ko ihai gunaau gur upades kar haar ur dhaareeai |377|

Katulad nito, ang isang alagad na kumukupkop sa Tunay na Guru at nakakuha ng pagsisimula mula sa kanya ay na ang Sikh ng Guru ay nagpatibay ng mga turo ng Tunay na Guru sa kanyang puso at nabubuhay nang naaayon sa kanyang buhay. (377)