Kapag ang isang tapat na Sikh ay nakatagpo ng Tunay na Guru, ang kanyang paningin ay nakukuha sa paningin/sulyap ng Guru. At pagkatapos ay kinikilala ng kanyang kaluluwa ang lahat na parang Siya ay naninirahan sa lahat; tulad ng kalangitan / kalawakan ay naninirahan nang pantay sa lahat ng mga pitsel ng tubig.
Ang pagsasama ng isang Tunay na Guru at isang Sikh ay nagpapala sa Sikh ng kakayahang manatiling abala sa mga salita/utos ng Guru. Habang ang isang musikero ay lubos na nalilibang sa tono na kanyang tinutugtog, gayon din ang kaso ng pagsipsip ng isang Sikh sa kanyang Guru.
Sa konsentrasyon ng isip at mga salita ni Guru sa isang deboto ng Guru, napagtanto niya ang lahat ng mga nangyayari sa tatlong mundo sa loob ng kanyang katawan.
Sa tulong ng banal na kaalaman, ang kaluluwa ng isang deboto ng Guru ay nagiging kasuwato ng Isang Panginoon na naroroon sa bawat bahagi ng Kanyang nilikha. Ang pagsasamang ito ay parang pagsasanib ng tubig ng ilog sa karagatan. (63)