Ang mapagmahal na kapaligiran na nabubuo kapag malapit nang makilala ng isang magkasintahan ang kanyang minamahal ay maaaring kilalanin ng isang gamu-gamo. Ang kirot ng paghihiwalay ay pinakamahusay na inilarawan ng isang isda na nahiwalay sa kanyang minamahal na tubig.
Sinusunog ng gamu-gamo ang sarili dahil sa pag-ibig sa apoy na patuloy niyang pinagmamasdan at pinaglalaruan. Katulad din ang isang isda na nahiwalay sa tubig ay walang kahulugan ng buhay. Namamatay siya kapag wala na.
Ang mga nabubuhay na nilalang ie gamu-gamo at isda ay nagbuwis ng kanilang buhay sa pag-ibig sa kanilang mga minamahal. Sa kabilang banda, ang isip ng masamang tao ay parang isang itim na bubuyog na lumulukso mula sa isang bulaklak patungo sa isa pa. Ito ay humihiwalay sa mga banal na paa ng Tunay na Guru, kahit pagkatapos Siyang makilala
Isang tagasunod ng kanyang sariling puso ang tumalikod mula sa kanlungan ng Guru, na hindi nakakaramdam ng sakit ng paghihiwalay at pagmamahal ng mga banal na paa ng. Ang Tunay na Guru, ay nasayang ang kanyang kapanganakan at kamatayan kaya namumuhay ng walang kwentang buhay. (300)