Aşık, sevdiğine kavuşacağı anda oluşan sevgi dolu atmosferi en iyi güve bilir. Ayrılığın acısını en iyi, sevdiği sudan ayrılan bir balık anlatır.
Bir güve, izlediği ve oynadığı alevin aşkıyla kendini yakar. Aynı şekilde sudan ayrılan balığın da hayatının hiçbir anlamı yoktur. Dışarı çıktığında ölür.
Güve ve balık gibi bu canlılar, sevdiklerine aşık olarak hayatlarını ortaya koyarlar. Kötü insanın aklı ise bir çiçekten diğerine atlayan siyah bir arı gibidir. Gerçek Guru ile tanıştıktan sonra bile O'nun kutsal ayaklarından ayrılır.
Kendi kalbinin müridi, mübarek ayaklarının ayrılık acısını ve sevgisini hissetmeyen Gurunun sığınağından yüz çevirmiştir. Gerçek Guru, doğumunu ve ölümünü boşa harcayarak değersiz bir hayat yaşamıştır. (300)