Babasının bir gün kendisine bulacağı bir kocanın evinde üstün bir otoriteye sahip olmayı ümit eden bakire bir kız, aldatıcı bir kadından çok daha iyidir.
Kocası ile ilişkisini kesen ve tevazu ile yaptıklarından pişmanlık duyan, bunun sonucunda da kocasının günahlarını bağışladığı bir kadın, aldatıcı bir kadından çok daha hayırlıdır.
Kocasından ayrılmış, ayrılığın acısını çeken kadın, kavuşmanın uğurlu zamanını ve iyi alametlerini bulmaya fedakarca meşgulse, hain ve düzenbaz bir kadından daha iyidir.
Böyle aldatıcı sevgi dolu bir kadının, annesinin rahminde yok olması gerekirdi. Aldatma dolu aşk, güneş ve ay tutulmasına neden olan iki iblis Rahu ve Ketu gibi ikiliklerle doludur. (450)