ఒక ప్రేమికుడు తన ప్రియమైన వ్యక్తిని కలవబోతున్నప్పుడు ఏర్పడే ప్రేమపూర్వక వాతావరణాన్ని చిమ్మట ద్వారా బాగా తెలుసుకోవచ్చు. తన ప్రియమైన నీటి నుండి వేరు చేయబడిన ఒక చేప ద్వారా విడిపోవడం యొక్క బాధను ఉత్తమంగా వర్ణించారు.
ఒక చిమ్మట అతను చూస్తూ మరియు ఆడుకునే జ్వాల యొక్క ప్రేమ కోసం తనను తాను కాల్చుకుంటుంది. అదేవిధంగా నీటి నుండి వేరు చేయబడిన చేప జీవితానికి అర్థం లేదు. దాని నుండి బయటికి రాగానే ఆమె చనిపోతుంది.
ఈ జీవులు అంటే చిమ్మట మరియు చేపలు తమ ప్రియమైన వారి పట్ల ప్రేమతో తమ ప్రాణాలను అర్పిస్తాయి. మరోవైపు దుష్టుడి మనస్సు ఒక పువ్వు నుండి మరొక పువ్వుపైకి దూసుకెళ్లే నల్ల తేనెటీగ లాంటిది. ఇది నిజమైన గురువు యొక్క పవిత్ర పాదాల నుండి విడిపోతుంది, ఆయనను కలిసిన తర్వాత కూడా
తన స్వంత హృదయాన్ని అనుసరించేవాడు గురువు యొక్క ఆశ్రయం నుండి వైదొలిగాడు, అతను పవిత్రమైన పాదాల వియోగం మరియు ప్రేమను అనుభవించడు. నిజమైన గురువు, తన జనన మరణాన్ని వ్యర్థం చేసి, విలువలేని జీవితాన్ని గడుపుతున్నారు. (300)