గురు మరియు సిక్కుల కలయిక ఆనందం మరియు ఆనందంతో నిండి ఉంది. దానిని వర్ణించలేము. గురువు ఆశీర్వాదం పొందిన నామ్పై ధ్యానం చేయడం మరియు ప్రేమ యొక్క అమృతాన్ని ఆస్వాదించడం ద్వారా, ఒక సిక్కు పూర్తిగా సంతృప్తి చెందినట్లు భావిస్తాడు.
జ్ఞానం, ప్రమేయం, వివేకం మరియు ఇతర విజయాల యొక్క ప్రాపంచిక ప్రగల్భాలను మరచిపోయి, సిమ్రాన్ను తీవ్రంగా ఆచరిస్తూ, ఒక సిక్కు తన ఉనికి గురించిన అవగాహనను కోల్పోతాడు మరియు అతను ఆశ్చర్యపరిచే స్థితిలో కలిసిపోతాడు.
ఉన్నతమైన దివ్య స్థితికి చేరుకుని, ఆది మరియు యుగాలకు కూడా అతీతంగా ఉన్న భగవంతునితో ఏకం కావడం ద్వారా, ఒక శిఖ్ఖుడు ప్రారంభం మరియు అంతం దాటి వెళ్తాడు. అతను అర్థం చేసుకోలేడు మరియు అతనితో అతని ఏకత్వం కారణంగా, అతని పరిధిని గ్రహించలేము.
ఈ గురు మరియు సిక్కుల కలయిక ఖచ్చితంగా ఒక సిక్కును దేవుడిలా చేస్తుంది. ఈ యూనియన్ అతని పేరులో నివసించేలా చేస్తుంది. అతను నిత్యం పలుకుతాడు-నీవు! నువ్వు! ప్రభూ! ప్రభూ! మరియు అతను నామ్ యొక్క జ్యోతిని ప్రకాశింపజేస్తాడు. (86)