Ang isang taong may kamalayan sa Guru ay nakakabit ng salitang banal sa hibla ng kanyang kamalayan sa piling ng mga banal na tao. Kinikilala niya ang presensya ng omnipresent na Panginoon sa anyo ng kaluluwa sa bawat isa.
Siya ay laging abala sa pag-ibig at pananampalataya ng Panginoong Guru sa kanyang isipan. Pareho ang pakikitungo niya sa lahat at nakangiti rin.
Ang taong may kamalayan sa Guru na nabubuhay sa presensya ng Tunay na Guru ay palaging mapagpakumbaba at may talino na maging alipin ng mga alipin (ng Guru). At kapag siya ay nagsasalita, ang kanyang mga salita ay matamis at puno ng pagsusumamo.
Ang isang taong nakatuon sa Guru ay naaalala Siya sa bawat hininga at nananatili sa presensya ng Panginoon tulad ng isang masunuring nilalang. Kaya't ang kanyang kaluluwa ay nananatili sa yaman ng kapayapaan at katahimikan. (137)