Siya lamang ang makakapagpahalaga sa kadakilaan ng love-elixir ng Panginoon na nakaranas nito. Para lang itong isang lasenggo na tinuturing na baliw ng mundo.
Tulad ng isang mandirigma na nasugatan sa larangan ng digmaan na gumagala na ang kanyang mga mata ay naglalagablab na pula, nililinlang niya ang pakiramdam ng pagkakaibigan at poot,
Ang isang taong nabighani sa pag-ibig ng Diyos ay ang kanyang pananalita na parang nektar dahil sa walang-hanggang pagbigkas ng hindi mailarawang mga katangian ng Panginoon. Siya ay tumanggap ng katahimikan at malaya sa lahat ng iba pang pagnanasa. Wala siyang kinakausap at nananatiling ninanamnam ang tamis ng pangalan ng Panginoon.
Itinatago niya ang lahat ng kanyang pagnanasa. Ang papuri at insulto ay magkatulad sa kanya. Sa pagkatulala ni Naam ay nakita siyang namumuhay ng mga kababalaghan at kahanga-hanga. (173)