Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Pahina - 173


ਪ੍ਰੇਮ ਰਸ ਕੋ ਪ੍ਰਤਾਪੁ ਸੋਈ ਜਾਨੈ ਜਾ ਮੈ ਬੀਤੇ ਮਦਨ ਮਦੋਨ ਮਤਿਵਾਰੋ ਜਗ ਜਾਨੀਐ ।
prem ras ko prataap soee jaanai jaa mai beete madan madon mativaaro jag jaaneeai |

Siya lamang ang makakapagpahalaga sa kadakilaan ng love-elixir ng Panginoon na nakaranas nito. Para lang itong isang lasenggo na tinuturing na baliw ng mundo.

ਘੂਰਮ ਹੋਇ ਘਾਇਲ ਸੋ ਘੂਮਤ ਅਰੁਨ ਦ੍ਰਿਗ ਮਿਤ੍ਰ ਸਤ੍ਰਤਾ ਨਿਲਜ ਲਜਾ ਹੂ ਲਜਾਨੀਐ ।
ghooram hoe ghaaeil so ghoomat arun drig mitr satrataa nilaj lajaa hoo lajaaneeai |

Tulad ng isang mandirigma na nasugatan sa larangan ng digmaan na gumagala na ang kanyang mga mata ay naglalagablab na pula, nililinlang niya ang pakiramdam ng pagkakaibigan at poot,

ਰਸਨਾ ਰਸੀਲੀ ਕਥਾ ਅਕਥ ਕੈ ਮੋਨ ਬ੍ਰਤ ਅਨ ਰਸ ਰਹਿਤ ਨ ਉਤਰ ਬਖਾਨੀਐ ।
rasanaa raseelee kathaa akath kai mon brat an ras rahit na utar bakhaaneeai |

Ang isang taong nabighani sa pag-ibig ng Diyos ay ang kanyang pananalita na parang nektar dahil sa walang-hanggang pagbigkas ng hindi mailarawang mga katangian ng Panginoon. Siya ay tumanggap ng katahimikan at malaya sa lahat ng iba pang pagnanasa. Wala siyang kinakausap at nananatiling ninanamnam ang tamis ng pangalan ng Panginoon.

ਸੁਰਤਿ ਸੰਕੋਚ ਸਮਸਰਿ ਅਸਤੁਤਿ ਨਿੰਦਾ ਪਗ ਡਗਮਗ ਜਤ ਕਤ ਬਿਸਮਾਨੀਐ ।੧੭੩।
surat sankoch samasar asatut nindaa pag ddagamag jat kat bisamaaneeai |173|

Itinatago niya ang lahat ng kanyang pagnanasa. Ang papuri at insulto ay magkatulad sa kanya. Sa pagkatulala ni Naam ay nakita siyang namumuhay ng mga kababalaghan at kahanga-hanga. (173)