ಕಬಿತ್ ಸವಾಯೆ ಭಾಯಿ ಗುರುದಾಸ್ ಜಿ

ಪುಟ - 96

ਪ੍ਰੇਮ ਰਸ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਿਧਾਨ ਪਾਨ ਪੂਰਨ ਹੋਇ ਪਰਮਦਭੁਤ ਗਤਿ ਆਤਮ ਤਰੰਗ ਹੈ ।

prem ras amrit nidhaan paan pooran hoe paramadabhut gat aatam tarang hai |

ಗುರು-ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಸಿಖ್ ಮಕರಂದದಂತಹ ನಾಮದ ಪ್ರೀತಿಯ ಅಮೃತವನ್ನು ಕುಡಿದು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಸಂತೃಪ್ತನಾಗುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಒಳಗೆ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಭಾವಪರವಶತೆಯ ವಿಚಿತ್ರ ಮತ್ತು ವಿಸ್ಮಯಕಾರಿ ಅಲೆಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਇਤ ਤੇ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਸੁਰਤਿ ਸਬਦ ਬਿਸਰਜਤ ਉਤ ਤੇ ਬਿਸਮ ਅਸਚਰਜ ਪ੍ਰਸੰਗ ਹੈ ।

eit te drisatt surat sabad bisarajat ut te bisam asacharaj prasang hai |

ಪ್ರೀತಿಯ ಅಮೃತವನ್ನು ಸವಿಯುತ್ತಾ, ಗುರು-ಪ್ರಜ್ಞೆಯುಳ್ಳ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ತನ್ನ ಇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನು ಲೌಕಿಕ ವ್ಯಾಮೋಹಗಳಿಂದ ದೂರವಿಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ದೈವಿಕ ಆನಂದವನ್ನು ಆನಂದಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಗಳೊಂದಿಗೆ ಅವುಗಳನ್ನು ಜೋಡಿಸುತ್ತಾನೆ. ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಅವನು ತನ್ನೊಳಗೆ ವಿಚಿತ್ರವಾದ ಮತ್ತು ವಿಸ್ಮಯಕಾರಿ ಸಂವೇದನೆಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਦੇਖੈ ਸੁ ਦਿਖਾਵੈ ਕੈਸੇ ਸੁਨੈ ਸੁ ਸੁਨਾਵੈ ਕੈਸੇ ਚਾਖੇ ਸੋ ਬਤਾਵੇ ਕੈਸੇ ਰਾਗ ਰਸ ਰੰਗ ਹੈ ।

dekhai su dikhaavai kaise sunai su sunaavai kaise chaakhe so bataave kaise raag ras rang hai |

ಅವನು ಅನುಭವಿಸುವ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಅವನು ಇತರರಿಗೆ ಅನುಭವಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ತಾನೂ ಕೇಳುವ ಅಖಂಡ ಸಂಗೀತವನ್ನು ಇತರರು ಕೇಳುವಂತೆ ಮಾಡುವುದು ಹೇಗೆ? ತಾನೂ ಆಸ್ವಾದಿಸುವ ನಾಮ ಅಮೃತದ ಸವಿಯನ್ನು ಬೇರೆಯವರಿಗೆ ವರ್ಣಿಸುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ? ಇವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಅವನು ಮಾತ್ರ ಆನಂದಿಸಬಹುದು.

ਅਕਥ ਕਥਾ ਬਿਨੋਦ ਅੰਗ ਅੰਗ ਥਕਤ ਹੁਇ ਹੇਰਤ ਹਿਰਾਨੀ ਬੂੰਦ ਸਾਗਰ ਸ੍ਰਬੰਗ ਹੈ ।੯੬।

akath kathaa binod ang ang thakat hue herat hiraanee boond saagar srabang hai |96|

ಅಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಆನಂದದ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ವಿವರಿಸುವುದು ಅಸಾಧ್ಯ. ಈ ಸ್ಥಿತಿಯ ಸುಖದಲ್ಲಿ ಅವನ ದೇಹದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಭಾಗವೂ ಸ್ಥಿರವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬನು ಭೋರ್ಗರೆಯುತ್ತಾನೆ. ಸದ್ಗುರುವಿನ ಪುಣ್ಯ ಪಾದಗಳಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿ ಅಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿ ಸಾಗರದಂತಿರುವ ದೇವರಲ್ಲಿ ವಿಲೀನವಾಗುತ್ತಾನೆ

ಸೂಚಿ (1 - 675)

ಕಬಿತ್ ಸವಯ್ಯೆ ಪುಟ: 1 - 675