ಕಬಿತ್ ಸವಾಯೆ ಭಾಯಿ ಗುರುದಾಸ್ ಜಿ

ಪುಟ - 576


ਯਾਹੀ ਮਸਤਕ ਪੇਖ ਰੀਝਤ ਕੋ ਪ੍ਰਾਨ ਨਾਥ ਹਾਥ ਆਪਨੈ ਬਨਾਇ ਤਿਲਕ ਦਿਖਾਵਤੇ ।
yaahee masatak pekh reejhat ko praan naath haath aapanai banaae tilak dikhaavate |

ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಯಜಮಾನರು ನನ್ನ ಹಣೆಬರಹವನ್ನು ನೋಡಿ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಅದನ್ನು ಆರಾಧಿಸಿ, ಅದರ ಮೇಲೆ ಪವಿತ್ರೀಕರಣದ ಗುರುತು ಹಾಕಿ ಅದನ್ನು ನೋಡಲು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದರು.

ਯਾਹੀ ਮਸਤਕ ਧਾਰਿ ਹਸਤ ਕਮਲ ਪ੍ਰਿਯ ਪ੍ਰੇਮ ਕਥਿ ਕਥਿ ਕਹਿ ਮਾਨਨ ਮਨਾਵਤੇ ।
yaahee masatak dhaar hasat kamal priy prem kath kath keh maanan manaavate |

ಆಗ ನನ್ನ ಪ್ರಿಯತಮೆಯು ತನ್ನ ಮೃದುವಾದ ಕೈಗಳನ್ನು ನನ್ನ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಳು ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಯ ಕಥೆಗಳೊಂದಿಗೆ ನನ್ನನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು - ದುರಹಂಕಾರಿ.

ਯਾਹੀ ਮਸਤਕ ਨਾਹੀ ਨਾਹੀ ਕਰਿ ਭਾਗਤੀ ਹੀ ਧਾਇ ਧਾਇ ਹੇਤ ਕਰਿ ਉਰਹਿ ਲਗਾਵਤੇ ।
yaahee masatak naahee naahee kar bhaagatee hee dhaae dhaae het kar ureh lagaavate |

ಇಲ್ಲ ಎಂದು ಓಡಿಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆ! ಇಲ್ಲ! ಮತ್ತು ನನ್ನನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸುತ್ತಾ, ಅವನು ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನನ್ನ ಹಣೆಯನ್ನು ಅವನ ಎದೆಯ ಮೇಲೆ ಇರಿಸಿಕೊಂಡು ನನ್ನನ್ನು ತಬ್ಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದನು.

ਸੋਈ ਮਸਤਕ ਧੁਨਿ ਧੁਨਿ ਪੁਨ ਰੋਇ ਉਠੌਂ ਸ੍ਵਪਨੇ ਹੂ ਨਾਥ ਨਾਹਿ ਦਰਸ ਦਿਖਾਵਤੇ ।੫੭੬।
soee masatak dhun dhun pun roe utthauan svapane hoo naath naeh daras dikhaavate |576|

ಆದರೆ ಈಗ ಅಗಲಿಕೆಯ ಮೇಲೆ, ನಾನು ಅದೇ ಹಣೆಯೊಂದಿಗೆ ದುಃಖಿಸುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ಅಳುತ್ತೇನೆ, ಆದರೆ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಯಜಮಾನ ನನ್ನ ಕನಸಿನಲ್ಲಿಯೂ ಕಾಣಿಸುವುದಿಲ್ಲ. (576)