Hic homo cibum ac vestitum suum a Domino, quando nascitur, affert et ei promittit, ut generosis animabus sociabitur et nomen eius meditabitur.
Sed postquam ad hunc mundum venit, omne dans Deo deserit, et cum ancilla sua delectatur. effugere.
Homo hanc veritatem obliviscitur mundum esse falsum ac mortem realem esse. Non intelligit quid sibi prosit et quid detrimenti faciat. In bonis mundanis se committere certa clades est, dum vivens vivit in contemplatione Tr .
Ergo, 0 homo! tempus vitae huius praeterit. Vitae sit amet elit. Sanctarum animarum sanctarum incipe congregationem et caritatem tuam ad infinitum Dominum auge. (498)