Sacrifico vobis, 0 Cornix! ite, et nuntiate dilecto meo, ut cito mihi occurrat, ut sedeat aegritudines, angustias et aerumnas separationis;
O dilecte mi! a te sejunctus, vita tua laboravit inops. Ego ignoro. Quomodo ergo unquam occasionem nactus sum cum Domino viro meo, ut amorem eius in aeternum sapiam?
Tempus et omen faustum apparent, sed amatus non venit. In votis est morae in adventu eius non est affectus meus.
O dilecte mi! multa mora facta est in congressione apud te, et valde laboro et impatiens sum in occursum adventus tui. Non possum amplius sustinere patientiam meam. Egone igitur ut yogi componam et quaeram te? (571)