Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Pagina - 494


ਜਉ ਕੋਊ ਬੁਲਾਵੈ ਕਹਿ ਸ੍ਵਾਨ ਮ੍ਰਿਗ ਸਰਪ ਕੈ ਸੁਨਤ ਰਿਜਾਇ ਧਾਇ ਗਾਰਿ ਮਾਰਿ ਦੀਜੀਐ ।
jau koaoo bulaavai keh svaan mrig sarap kai sunat rijaae dhaae gaar maar deejeeai |

Si homo obliviosus aliquem allocutus est ut canem, animal vel anguem, in furorem venerit et in eum inritat ac si eum interficiat (Talis est pessimum his tribus speciebus), quia.

ਸ੍ਵਾਨ ਸ੍ਵਾਮ ਕਾਮ ਲਾਗਿ ਜਾਮਨੀ ਜਾਗ੍ਰਤ ਰਹੈ ਨਾਦਹਿ ਸੁਨਾਇ ਮ੍ਰਿਗ ਪ੍ਰਾਨ ਹਾਨਿ ਕੀਜੀਐ ।
svaan svaam kaam laag jaamanee jaagrat rahai naadeh sunaae mrig praan haan keejeeai |

Canis per totam noctem vigilans domino suo ei ministrat, et cervus ad vitam suam pergit, cum sonum musicum Ghanda Herha audit.

ਧੁਨ ਮੰਤ੍ਰ ਪੜੈ ਸਰਪ ਅਰਪ ਦੇਤ ਤਨ ਮਨ ਦੰਤ ਹੰਤ ਹੋਤ ਗੋਤ ਲਾਜਿ ਗਹਿ ਲੀਜੀਐ ।
dhun mantr parrai sarap arap det tan man dant hant hot got laaj geh leejeeai |

Serpens sono incantantis tibiae et incantationi Garud fascinatus se tradit incantatori. Dentes suas rumpit incantator et invocans eum nomine familiae suae comprehendit eum.

ਮੋਹ ਨ ਭਗਤ ਭਾਵ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਹੀਨਿ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸ ਬਿਨੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜਗੁ ਜੀਜੀਐ ।੪੯੪।
moh na bhagat bhaav sabad surat heen gur upades bin dhrig jag jeejeeai |494|

Qui se a Vera Guru avertit, in Dominum suum amorem caninum habere non potest. Etiam incantatione carent musicae (cervi dissimilis) et sine consecratione incantationum verae Guru, vita eorum in mundo est.