Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Pagina - 575


ਪਾਇ ਲਾਗ ਲਾਗ ਦੂਤੀ ਬੇਨਤੀ ਕਰਤ ਹਤੀ ਮਾਨ ਮਤੀ ਹੋਇ ਕਾਹੈ ਮੁਖ ਨ ਲਗਾਵਤੀ ।
paae laag laag dootee benatee karat hatee maan matee hoe kaahai mukh na lagaavatee |

Cum ancilla ferens nuntium cari mariti mei super pedes meos procumbere et orare solebam, arrogantia mea ne respiceret quidem, nec cum illa loqueretur.

ਸਜਨੀ ਸਕਲ ਕਹਿ ਮਧੁਰ ਬਚਨ ਨਿਤ ਸੀਖ ਦੇਤਿ ਹੁਤੀ ਪ੍ਰਤਿ ਉਤਰ ਨਸਾਵਤੀ ।
sajanee sakal keh madhur bachan nit seekh det hutee prat utar nasaavatee |

Amici mei dulcibus verbis me monebant, sed superbe responsurus sum et dimittam.

ਆਪਨ ਮਨਾਇ ਪ੍ਰਿਆ ਟੇਰਤ ਹੈ ਪ੍ਰਿਆ ਪ੍ਰਿਆ ਸੁਨ ਸੁਨ ਮੋਨ ਗਹਿ ਨਾਯਕ ਕਹਾਵਤੀ ।
aapan manaae priaa tterat hai priaa priaa sun sun mon geh naayak kahaavatee |

Deinde cum ipse Dominus dilectus venire solebat, et me vocaret-O deliciae! 0 carissime! Ego tantum ut magni momenti silere solebam.

ਬਿਰਹ ਬਿਛੋਹ ਲਗ ਪੂਛਤ ਨ ਬਾਤ ਕੋਊ ਬ੍ਰਿਥਾ ਨ ਸੁਨਤ ਠਾਢੀ ਦ੍ਵਾਰਿ ਬਿਲਲਾਵਤੀ ।੫੭੫।
birah bichhoh lag poochhat na baat koaoo brithaa na sunat tthaadtee dvaar bilalaavatee |575|

Et nunc cum patior separationis viri mei dolorem, nemo etiam venit ad interrogandum, qualis sim habiturus. (575)