Καθώς μια αγελάδα βόσκει σε γρασίδι και σανό δίνει γάλα το οποίο όταν θερμανθεί, κρυώσει και πήξει ως τυρόπηγμα, λαμβάνεται βούτυρο.
Το ζαχαροκάλαμο είναι γλυκό. Το βάζουμε σε θραυστήρα για να πάρουμε τον χυμό του που θερμαίνεται και μετατρέπεται σε κέικ και κρυστάλλους ζάχαρης.
Όπως ένα σανταλόξυλο εμποτίζει το άρωμά του στη βλάστηση που αναπτύσσεται γύρω του.
Έτσι ένας εγκόσμιος γίνεται ταπεινός δούλος του Θεού παρέα με αγίους. Χάρη στις διδασκαλίες και τη μύηση του Γκουρού, είναι ευλογημένος με τα χαρακτηριστικά του να κάνει καλό σε όλους και σε όλους. (129)