Όπως τις σκοτεινές νύχτες, το φίδι βγάζει το κόσμημα του, παίζει μαζί του και μετά το κρύβει και δεν το δείχνει σε κανέναν.
Ακριβώς όπως μια ενάρετη σύζυγος απολαμβάνει την ευχαρίστηση της συντροφιάς του συζύγου της τη νύχτα και καθώς η μέρα ξημερώνει, ντύνεται ξανά.
Ακριβώς όπως μια αγριομελίσσια κλεισμένη στο κουτί άνθος λωτού συνεχίζει να ρουφάει το γλυκό ελιξίριο και πετάει μακριά το πρωί μόλις το λουλούδι ανθίσει ξανά χωρίς να αναγνωρίζει καμία σχέση μαζί του.
Ομοίως, ένας υπάκουος μαθητής του Αληθινού Γκουρού απορροφάται από τον διαλογισμό του ονόματος του Κυρίου και αισθάνεται χορτασμένος και ευδαιμονισμένος απολαμβάνοντας το ελιξίριο όπως ο Ναάμ. (Αλλά δεν αναφέρει σε κανέναν την μακαρία του κατάσταση της αμβροσίας ώρας). (568)