Yn union fel yn ystod nosweithiau tywyll, mae neidr yn tynnu ei em, yn chwarae o gwmpas ag ef ac yna'n ei guddio ac nid yw'n dangos i unrhyw un.
Yn union fel y mae gwraig rinweddol yn mwynhau pleser cwmni ei gŵr gyda’r nos ac wrth i’r dydd dorri, mae’n ail-ddarlledu ei hun.
Yn union fel y bumble gwenyn yn cau yn y blwch tebyg i flodyn lotws dal i sugno'r elicsir melys ac yn hedfan i ffwrdd yn y bore cyn gynted ag y blodyn yn blodeuo eto heb gydnabod unrhyw berthynas ag ef.
Yn yr un modd, mae disgybl ufudd o'r Gwir Gwrw yn amsugno ei hun yn y myfyrdod o enw'r Arglwydd ac yn teimlo'n ddirboeth ac yn hapus wrth fwynhau'r elicsir fel Naam. (Ond nid yw'n sôn am ei gyflwr dedwydd yr awr ambrosial i neb). (568)