همانطور که در شب های تاریک، مار جواهر خود را بیرون می آورد، با آن بازی می کند و سپس آن را پنهان می کند و به کسی نشان نمی دهد.
همان گونه که زن نیکوکار در شب از معاشرت با شوهرش لذت می برد و با فرا رسیدن روز، خود را از نو می پوشاند.
همانطور که زنبوری که در گل نیلوفر جعبه مانند بسته شده است، اکسیر شیرین را می مکد و صبح به محض اینکه گل دوباره شکوفا شود بدون اینکه هیچ ارتباطی با آن داشته باشد پرواز می کند.
به همین ترتیب، یک شاگرد مطیع گورو واقعی خود را در مراقبه نام خداوند جذب می کند و از لذت بردن از اکسیر مانند نعام احساس سیری و سعادت می کند. (اما حال سعادت خود را که در قیامت است برای کسی ذکر نمی کند). (568)