کبیت سوائیے بھائی گرداس جی

صفحه - 568


ਜੈਸੇ ਅਹਿਨਿਸ ਅੰਧਿਆਰੀ ਮਣਿ ਕਾਢ ਰਾਖੈ ਕ੍ਰੀੜਾ ਕੈ ਦੁਰਾਵੈ ਪੁਨ ਕਾਹੂ ਨ ਦਿਖਾਵਹੀ ।
jaise ahinis andhiaaree man kaadt raakhai kreerraa kai duraavai pun kaahoo na dikhaavahee |

همانطور که در شب های تاریک، مار جواهر خود را بیرون می آورد، با آن بازی می کند و سپس آن را پنهان می کند و به کسی نشان نمی دهد.

ਜੈਸੇ ਬਰ ਨਾਰ ਕਰ ਸਿਹਜਾ ਸੰਜੋਗ ਭੋਗ ਹੋਤ ਪਰਭਾਤ ਤਨ ਛਾਦਨ ਛੁਪਾਵਹੀ ।
jaise bar naar kar sihajaa sanjog bhog hot parabhaat tan chhaadan chhupaavahee |

همان گونه که زن نیکوکار در شب از معاشرت با شوهرش لذت می برد و با فرا رسیدن روز، خود را از نو می پوشاند.

ਜੈਸੇ ਅਲ ਕਮਲ ਸੰਪਟ ਅਚਵਤ ਮਧ ਭੋਰ ਭਏ ਜਾਤ ਉਡ ਨਾਤੋ ਨ ਜਨਾਵਹੀ ।
jaise al kamal sanpatt achavat madh bhor bhe jaat udd naato na janaavahee |

همانطور که زنبوری که در گل نیلوفر جعبه مانند بسته شده است، اکسیر شیرین را می مکد و صبح به محض اینکه گل دوباره شکوفا شود بدون اینکه هیچ ارتباطی با آن داشته باشد پرواز می کند.

ਤੈਸੇ ਗੁਰਸਿਖ ਉਠ ਬੈਠਤ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਜੋਗ ਸਭ ਸੁਧਾ ਰਸ ਚਾਖ ਸੁਖ ਤ੍ਰਿਪਤਾਵਹੀ ।੫੬੮।
taise gurasikh utth baitthat amrit jog sabh sudhaa ras chaakh sukh tripataavahee |568|

به همین ترتیب، یک شاگرد مطیع گورو واقعی خود را در مراقبه نام خداوند جذب می کند و از لذت بردن از اکسیر مانند نعام احساس سیری و سعادت می کند. (اما حال سعادت خود را که در قیامت است برای کسی ذکر نمی کند). (568)