همانطور که یک سنگ برای سالها در آب می ماند، اما هرگز نرم نمی شود زیرا سنگ دل است. به دلیل چگالی و جرم جامدش غرق می شود.
همانطور که کلوسنت (توما) تلخی خود را از دست نمی دهد حتی در شصت و هشت زیارتگاه هم از داخل و هم از بیرون شسته می شود.
همانطور که یک مار در تمام عمر خود با تنه درخت صندل درگیر می شود، اما به دلیل غرور طولانی مدت، زهر خود را نمی ریزد.
همین طور، کسى که دلش خوار و کذب است، محبت مکر و بدگمانى دارد. زندگی او در دنیا بیهوده و بیهوده است. او تهمتزننده افراد مقدس و گوروگرا است و در شبکه رذیلتها و گناهان حساب «من» خود گرفتار شده است.