آبی که به سمت پایین جریان دارد همیشه خنک و شفاف است. زمینی که زیر پای همه می ماند، گنجینه همه کالاهایی است که لذت بخش است و ارزش لذت بردن را دارد.
درخت صندل که در زیر سنگینی شاخه ها و برگ هایش پژمرده می شود، گویی در حال تضرع است، عطر خود را می پراکند و همه گیاهان اطراف را معطر می کند.
از تمام اعضای بدن، پاهایی که روی زمین و در پایین ترین انتها بدن باقی می مانند، عبادت می شوند. همه دنیا شهد و خاک پاهای مقدس را می خواهند.
به همین ترتیب پرستندگان خداوند به عنوان انسان های فروتن در جهان زندگی می کنند. آنها از احساسات دنیوی لکه دار نشده اند، در عشق و ارادت منحصر به فرد پایدار و بی حرکت می مانند. (290)