زبانی که از انواع غذاها و نوشیدنی های شیرین و خوش طعم لذت می برد و از همه ذائقه ها لذت می برد، چشیدن نامیده می شود. چشم خوب و بد، زیبا و زشت را می بیند و به همین دلیل به قدرت بینایی معروف است.
گوش ها برای توانایی شنیدن انواع صداها، ملودی ها و غیره، قدرت شنوایی نامیده می شوند. با استفاده از همه این قوا، انسان به چیزهای مختلف آگاهی پیدا می کند، ذهن خود را در افکار معنادار متمرکز می کند و احترام دنیوی را کسب می کند.
پوست از طریق لمس، آگاهی از چیزها را به ارمغان می آورد. لذت بردن از موسیقی و آواز، عقل، قوت، گفتار و وابستگی به تبعیض، نعمت پروردگار است.
اما همه این حواس معرفت زمانی مفید است که شخصی به نعمت حکمت گورو دست یابد، در ذهن خود به نام خداوند جاودانه ساکن شود و پایان شیرین من نام خداوند را بخواند. چنین لحن و آهنگ نام او مایه سعادت و سعادت است.