همانطور که Allectoris graeca (چاکور) به دلیل چشمانی که مدام آن را می بینند آرزوی ماه را دارد و هرگز از نوشیدن پرتوهای شهد مانند سیر نمی شود، سیک فداکار گورو نیز هرگز از نگاه اجمالی گورو واقعی سیر نمی شود.
درست مثل آهویی که با شنیدن آهنگ آهنگین آلتی به نام غاندا هرها غرق می شود، اما هرگز از شنیدن آن سیر نمی شود. یک سیک فداکار نیز از شنیدن ملودی موسیقی نابسامان ناام امریت سیر نمی شود.
همانطور که پرنده باران هرگز از گریه کردن برای شهد مانند قطره سواتی در روز و شب خسته نمی شود، به همین ترتیب زبان یک شاگرد فداکار و مطیع گورو هرگز از بر زبان آوردن مکرر نعم غول پیکر خداوند خسته نمی شود.
مانند Allectoris graeca، آهو و پرنده باران، شادی وصف ناپذیر آسمانی که با رؤیت گورو واقعی به دست می آورد، با شنیدن صدای ملودی و بی صدا و خواندن ستایش خداوند متعال، در حالت خلسه باقی می ماند.