سیک با پیمودن مسیر ادراکات گورو، از ترس مرگ رها می شود. با همنشینی با سنگت مقدس (جماعت) رذایلی چون شهوت، غضب، بخل، دلبستگی و غرور از بین می رود.
با پناه بردن به ساتگورو، انسان تمام آثار اعمال گذشته را از بین می برد. و با دیدن شکل خداگونه ساتگورو، ترس از مرگ ناپدید می شود.
با پیروی از موعظه های ساتگورو، همه آرزوها و دلهره ها از بین می روند. با غرق کردن ذهن در کلمات مقدس گورو، ضمیر ناخودآگاه گرفتار مامون هوشیار می شود.
حتی یک عنصر ظریف از فیض ساتگورو کمتر از همه گنج های دنیوی نیست. با غرق کردن ذهن در کلام و نعم مورد برکت ساتگورو، شخص در حالی که هنوز زنده است و زندگی می کند به رستگاری می رسد. (57)