با شروع از یکشنبه، تمام هفت روز هفته به ترتیب توسط خدایان مانند خورشید، ماه، مریخ، عطارد، مشتری، زهره و زحل غلبه می کنند.
جامعه برای انجام تمامی آداب و مناسک مربوط به سرزمین خدا، زمان را به دو بخش روشن و تاریک تقسیم کرده است. (افزایش و فقدان ماه) دوازده ماه و شش فصل. اما روزی برای ذکر و ذکر در نظر گرفته نشده است
خداوند عاری از تولد است، اما جانم اشتامی، رام نائومی و اکاداشی روزهای تولد لرد کریشنا، لرد راما و خدای هاریباسار هستند. دواداسی روز خدای وامان است در حالی که چاوداسی روز نرسینه. این روزها به عنوان تولد این خدایان ثابت شده است.
هیچ کس نمی تواند روز ایجاد این کیهان را بگوید. پس چگونه می توان تولد چنین پروردگاری را که آجونی است (فراتر از تولد) دانست؟ بنابراین پرستش خدایان که متولد می شوند و می میرند بیهوده است. پرستش پروردگار ازلی فقط هدفمند است. (484)