فراق معشوق نه تنها مانند آتش جنگل در تن من ظاهر می شود، بلکه این همه ظروف و لباس های خوش طعم به جای اینکه به من آرامش دهد، مانند روغن در افزایش شدت آتش و در نتیجه رنج های من عمل می کند.
اولاً این جدایی به دلیل آه های ناشی از آن مانند دود و در نتیجه غیر قابل تحمل است و سپس این دود مانند ابرهای تیره در آسمان به نظر می رسد و باعث تاریکی اطراف می شود.
حتی ماه در آسمان هم شبیه شعله است. ستاره ها مانند جرقه های آن آتش بر من ظاهر می شوند.
مثل مریضی که به مرگ نزدیک می شود این حالتی را که بر اثر آتش جدایی حاصل شده است به چه کسی بگویم؟ همه این چیزها (ماه، ستاره ها، لباس ها و غیره) برای من ناراحت کننده و دردناک هستند، در حالی که همه اینها به شدت آرامش بخش و ترش هستند.