با پناه گرفتن از گورو واقعی و تعمق در نام خداوند، ذهن آلوده به رذایل مانند یک آینه روشن می شود.
تحت تأثیر ذهن و هوش قرار دادن رنگارنگ. از آموزههای گورو در چشمهای بازیگوش پرندهمانند، آگاهی غرق در خداوند متعال میشود که از کاست و بیاعتمادی فراتر از عیب مایا و ساکن در اقیانوسها و دریاها است.
چنین تفکر آسمانی، (انعکاس) پروردگار، می تواند شبهات بی شمار را از بین ببرد، رذیلت ها و فضایل را که انسان در دام تولد و مرگ است، از بین ببرد. این پنج دشمن و ترفندهای آنها را نیز در هم می شکند.
یک فرد گوروآگاه، با دیدن نور پروردگار بی مامون که در همه موجودات زنده میدرخشد و با وقف به بشر خدمت میکند، مانند خداوند بیخطر میشود. او با انصراف از وابستگی به مایا، خود را از رذائل کبیره نجات می دهد و پاک و پاکیزه می شود